هیلاری پترسون، پیشگام زیبایی پاک، که True Botanicals را در سال 2014 تأسیس کرد، میگوید: «هرگز تصور نمیکردم این را بگویم، اما دهه پنجاه من دوره زمانی است که من زیباترین احساس را داشتم.» «ذهن نقش مهمی در زیبایی دارد. ما احساس می کنیم. وقتی جوانتر بودم، هنوز یاد می گرفتم که قدر خودم را بدانم. و من فشار بسیار بیشتری را برای “بی نقص” بودن احساس کردم.” یکی از قهرمانان اصلی زیبایی پاک، پیترسون پس از تشخیص سرطان تیروئید، به سلامت و پایداری رسید. برند مراقبت از پوست که در نتیجه این تحقیقات رشد کرده است، بسیار عالی و قدرتمند است – بدون شک یکی از دلایلی که پترسون به شکل امروزی به نظر می رسد و احساس می کند. او می گوید: «استفاده از چند محصول اصلی می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند. و فکر میکنم که خوش شانس بودم که درسهای بسیار مهم مراقبت از پوست را در لحظهی مناسب یاد گرفتم – در اواخر سی سالگیام، درست زمانی که میدیدم که پیری پوستم تسریع مییابد.
-
گیاه شناسی واقعی
استاندارد طلا
گوپ، 60 دلاراکنون خرید کنید
پترسون میگوید، اما مراقبت دقیق از پوست تنها یک تکه از این پازل است. کار برای ایجاد تعادل از نظر احساسی، فیزیکی، و به طور خاص با پوست من تفاوت بزرگی در ظاهر من و به همان اندازه مهم احساس من در مورد ظاهرم ایجاد کرده است. در اینجا، تمام موادی که او معتقد است به زیبایی و شادی وارد پیری می شود.
1
کمال هیچ سرگرمی نیست
یاد گرفته ام که بپذیرم که کاملاً ناقص هستم، به اشتباهاتم بخندم، و راحت تر بگذارم مسائل پیش برود. این باعث می شود که فضای بیشتری برای خودم باشم و از سواری لذت ببرم. در کتاب راشل نائومی رمن میز آشپزخانه حکمت، یک مدیر عامل و نجات یافته از سرطان متوجه می شود که کمال “جایزه انفجاری” است. من واقعاً به تلاش او برای استثنایی بودن مربوط میشوم و نمیتوانم بیشتر با مکاشفهاش در مورد آنچه که در واقعیت، یک هدف کاملاً دست نیافتنی و غیرواقعی است موافق باشم – هدفی که شامل سرگرمی زیادی نیست!
5
کمک ژنتیک
مادرم که پوستی مشابه من داشت، وقتی در اواخر هفتاد سالگی بود، به نظر می رسید در دهه شصت خود بود و من کاملاً معتقدم که ژنتیک در آن نقش داشته است. گفته می شود، او به یک رژیم غذایی سالم و یک رژیم ورزشی ثابت اختصاص داشت.
8
آرایش کمتر،
روغن صورت بیشتر
9
زانوهای خود را خم نگه دارید
یکی از دوستان بزرگتر که در آخرین مرحله سرطان ترمینال قرار داشت، به من گفت که با توجه به همه چیزهایی که زندگی میتواند در راه ما ایجاد کند، باید یاد بگیریم که «زانوهایمان را خم کنیم». تلاش برای رویارویی با همه آنها – چالشهای سلامتی، سفید شدن موها، چین و چروکها، کار، هر چیز دیگری – با زانوهای خمیده، برای من فضای بیشتری برای پذیرش و قدردانی ایجاد کرده است. مقاومت طاقت فرسا است. بنابراین وقتی احساس میکنم زانوهایم قفل میشوند، به یاد میآورم که شل شدن و جاری شدن با این امتیاز که پیر شدن است چقدر قدرتمند است.